Ime ovaj deo grada duguje Matiji Banu, dubrovačkom političaru koji je tu živeo u 19. veku. On je bio opčinjen uzvišenjem koje se tada nalazilo u okolini Beograda i na svom imanju, u sadašnjoj ulici kneza Višeslava, pored letnjikovca je napravio zgrade i mlekaru, a zasadio je voćnjake i vinograde.
Za vreme Turaka, ovo nasenje se zvalo Golo brdo, po dolasku Bana – Banovac, da bi početkom prošlog veka ponelo ime po kome ga i danas znamo.
Prema predmetima koji su nađeni na ovom prostoru, Banovo brdo je bilo naseljeno još u paleolitu, a danas je moderno naselje sa puno obrazovnih i naučnih ustanova.
„Brdo“, kako ga zovu stanovnici koji žive tu je oivičeno Košutnjakom, Čukaričkom padinom, Adom Ciganlijom, Žarkovom i Topčiderom. Most na Adi ga povezuje sa Novim Beogradom.
Glavna ulica u ovom naselju je Požeška. Najveći park u opštini Čukarica je park „Banovo brdo“, koji pored dečjeg igrališta ima i teretanu na otvorenom, a nalazi se u neposrednoj blizini osnovne škole „Josif Pančić“.
Na Banovom brdu su stadion fudbalskog kluba „Čukarički“ i beogradski hipodrom, kao i Kulturni centar „Čukarica“, Biblioteka „Laza Kostić”, „Teatr na Brdu“ i Tržni centar „Ada mol“.
Do ovog po mnogima najlepšeg dela Beograda se lako stiže iz različitih pravaca jer je dobro povezan linijama javnog gradskog prevoza. Do ovog naselja vozi 15 autobuskih linija i dve tramvajske, 12 i 13, kao i minibus linija E2.
Banovo brdo zbog svih uslova koje ima danas predstavlja pravi mali grad za sebe.
