Posle Drugog svetskog rata, industrijski razvoj Čukarice se nastavlja, grade se mnoge fabrike (ILR, „Zelengora“…) i razvijaju trgovinska preduzeća („Ateks“, „Banovo brdo“, „Antikor“…).
Kada su posle Drugog svetskog rata u Beogradu 1952. ukinuti rejoni i formirane opštine, nijedna od njih ne nosi ime Čukarice, dotadašnjeg VII gradskog rejona. Tek od 1957. godine, posle nove reorganizacije, Čukarica i imenom postaje jedna od opština na užem gradskom području. Rakovica se oktobra 1974. odvojila kao posebna opština.
Izgradnjom postrojenja u Belim vodama 11. jula 1892. počela je istorija modernog beogradskog vodovoda. Veliki centar za prečišćavanje podzemne vode iz reni-bunara u Lješkoj ulici na Banovom brdu počeo je da radi krajem 1961. Ada Ciganlija je veliko izvorište vode za piće iz reni-bunara. Najmoderniji centar Beogradskog vodovoda je postrojenje za prečišćavanje rečne vode u Makišu čija je prva faza puštena u rad 1987.
Decenijama više nego skromno radničko naselje sa tek ponekom kućom na sprat, Čukarica se naglo preobrazila u moderan grad, naročito intezivnom gradnjom od 1965. do 1975. Nestala su nehigijenska naselja, Radnička ulica je 1966. generalno rekonstruisana, izgrađen ja nadvožnjak preko pruge Beograd – Niš, povezana Radnička ulica sa Kirovljevom, rekonstruisana Požeška ulica, a demontirana je pruga uskog koloseka. U čukaričkom naselju Golf realizovan je jedinstven poduhvat – realizovani su projekti osam poznatih arhitekata iz raznih delova sveta.
Nagla stambena izgradnja spojila je i seoska naselja s gradom. Na nekadašnjim njivama i pašnjacima izgrađene su nove gradske četvrti: Sportski centar, Bele vode, Cerak – vinogradi, Julino brdo… Granice između gradskih, prigradskih i seoskih naselja polako su nestale – primer je Žarkovo, koje je iz čisto seoskog preraslo u tipično gradsko naselje. Rasla su i razvijala se i druga stara naselja ove najveće beogradske opštine – Železnik, Makiš, Sremčica, Ostružnica, Umka, Rucka, Velika Moštanica i Rušanj. Nagli i intezivni porast stambene izgradnje uslovio je veliki priliv stanovništva. Stambeni kompleksi ispresecani su zelenim oazama i parkovima kao obeležjima savremenih arhitektonskih izraza. Izgrađen je i rekreacioni centar Ada Ciganlija, sa jedinstvenim Savskim jezerom, dugačkim četiri kilometra.
