Polaganjem venaca u Topčiderskom parku obeležena je godišnjica smrti kriminologa, forenzičara, humaniste i prijatelja Srbije dr Arčibalda Rajsa.
Vence na spomenik dr Arčibaldu Rajsu položili su u ime Vlade Republike Srbije državni sekretar MUP-a Bojan Jocić, državni sekretar u Ministarstvu za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Miodrag Kapor, u ime Grada Beograda zamenica gradonačelnika Vesna Vidović, delegacije Ministarstva odbrane i Vojske Srbije, u ime Gradske opštine Čukarica predsednica Skupštine Lidija Jovanović i član Veća Miloš Jovanović, delegacija Kriminalističko policijskog univerziteta, Ambasade Švajcarske Konfederacije, Društva za negovanje tradicije oslobodilačkih ratova Srbije i potomaka, kao i drugih patriotskih udruženja koje neguju sećanje na borbu srpskog naroda u Prvom svetskom ratu.
O ličnosti i delu dr Arčibalda Rajsa govorila je otpravnica poslova Ambasade Švajcarske Konfederacije Saskija Salznam, kao i predsednica podružnice Društva za negovanje oslobodilačkih ratova Srbije 1918. iz Mačvanskog Prnjavora Dara Rajačić ukazavši na značaj forenzičkih istraživanja Arčibalda Rajsa, patriotizam i poštovanje prema srpskom narodu.
I na Topčiderskom groblju na spomenik dr Ačibaldu Rajsu su položeni venci i odata počast. Vence su položili predstavnici Vlade Republike Srbije, Gradske opštine Čukarica, Kriminalističko-policijskog univerziteta, Udruženja starosedelaca Čukarice „Stari Čukaričanin“, Društva za negovanje tradicije oslobodilačkih ratova Srbije i potomaka, drugih patriotskih udruženja koje neguju sećanje na borbu srpskog naroda u Prvom svetskom ratu, kao i potomak dr Arčibalda Rajsa Nikola Gačić.
Rodolf Arčibald Rajs rođen je 1875. u nemačkoj pokrajni Baden, a posle osnovnog i srednjeg obrazovanja, odlazi u Švajcarsku, gde stiče zvanje doktora hemije.
Na poziv srspke vlade došao je u Srbiju u septembru 1914. godine i kao kriminolog istraživao zločine nad srpskim stanovništvom tokom Prvog svetskog rata.
Rajs je 1928. godine napisao politički testament „Čujte Srbi“, koji je ujedno i dokument o vremenu od 1918. do 1928. godine.
Pred kraj života objavio je svoj ratni dnevnik u knjizi „Šta sam video i proživeo u velikim danima“, a pre toga objavio je „Pisma sa srpsko-makedonskog fronta“.
Preminuo je 8. avgusta 1929. godine, a njegovo srce je, po njegovoj testamentarnoj želji, pohranjeno u kapeli na Kajmakčalanu u Makedoniji.
