Izložbom grafika i crteža Mihala Kiralja (1955–1995) sinoć je svečano otvorena manifestacija Dani slovačke kulture koja se, tradicionalno, već devetu godinu zaredom organizuje u Galeriji ’73. Crteži i grafike sačinjavaju osnovu postavke izložbe kojom se obeležava sedamdeset godina od rođenja i trideset godina od smrti Mihala Kiralja, izuzetnog i nezamenjivog umetnika koji je dao veliki doprinos u afirmaciji slovačke kulture u Srbiji.
Izložbu „Sećanje na Mihala Kiralja (1955–1995)“ svečano je otvorio Mihal Pavuk, ambasador Republike Slovačke u Beogradu. Naveo je da će Ambasada Slovačke uvek biti otvorena za buduću saradnju kojom se jačaju i unapređuju veze dva prijateljska naroda.
Predsednik Gradske opštine Čukarica Nikola Aritonović podsetio je da se ovakvim manifestacijama, kojima je opština pokrovitelj, otvara prostor za trajni kulturni dijalog, razmenu i preplet umetničkih praksi između naših zemalja.
„Verujem da između naše zemlje i Slovačke postoji još dosta prostora za širenje saradnje i jačanje kulturnih veza“, istakao je Aritonović.
Prisutne zvanice u ime domaćina pozdravila je direktorka Galerije ’73 Mirela Pudar koja je istakla višestruki značaj ove izložbe i zahvalila na podršci Ambasadi Slovačke u diplomatskoj kulturnoj misiji Galerije ’73 koja se realizuje poslednjih godina.
Otvaranju izložbe „Sećanje na Mihala Kiralja (1955–1995)“ prisustvovali su načelnik Opštinske uprave Filip Stojkanović i članica Opštinskog veća Jelena Milosavljević.
U muzičkom delu programa nastupio je sopran Nemanja Crnatović.
Mihal Kiralj, akademski slikar–grafičar, likovni pedagog, grafički i likovni urednik slovačkih časopisa i knjiga u Srbiji, ilustrator jedinog dečijeg časopisa na slovačkom jeziku u Srbiji – Zornjička, rođen je u tradicionalnom obrazovnom i kulturnom centru vojvođanskih Slovaka, u Bačkom Petrovcu pre sedamdeset godina, 21. februara 1955, a tamo je i završio svoj kratak životni i stvaralački put 28. februara 1995. godine, tačno pre trideset godina. Posle završene osnovne škole u svom rodnom mestu, Mihal Kiralj srednju umetničku školu završava u Novom Sadu, a Fakultet primenjenih umetnosti, Odsek primenjene grafike u Beogradu 1979. godine.
Kratko vreme od 1979. do 1981. godine radio je kao likovni pedagog u slovačkoj gimnaziji u svom rodnom mestu Bačkom Petrovcu i inicirao otvaranje i organizovao rad Galerije Blatno. Posle pedagoškog rada u Petrovcu, prelazi u Novi Sad i postaje tehnički urednik nedeljnika na slovačkom jeziku Hlas ľudu. Sa novina 1985. prelazi na grafičko i likovno oblikovanje knjiga i časopisa na slovačkom jeziku u izdavačkoj kući Obzor. Izuzetnu pažnju posvećuje likovnom i grafičkom oblikovanju dečijeg mesečnika Pionieri a kasnije Zornjička, koji u to vreme po oceni stručne javnosti spada među najlepše časopise za decu u bivšoj Jugoslaviji. Na poziv svog bivšeg profesora Bogdana Kršića 1992–1993. godine se vraća na svoj fakultet u Beogradu kao predavač na predmetu Tipografija. U Novom Sadu, 1994. godine dolazi na čelo slovačke izdavačke kuće ObzorTvorba, kao njen direktor, ali se ubrzo razboleo i preminuo u četrdesetoj godini u svom rodnom mestu Bačkom Petrovcu, 1995. godine.
Njegov kratak život bio je ispunjen neverovatno intenzivnim stvaralačkim radom. Osim toga što je postavio visoke standarde primenjene grafike i knjižne likovnosti u bogatoj kulturi slovačke zajednice u Srbiji, u njegovoj likovnoj zaostavštini nalazimo i brojne grafičke listove i crteže, koje ćemo predstaviti široj javnosti u mestu njegovog školovanja, u Beogradu, za koji je bio vrlo vezan do kraja života.
Postavka sačinjena od grafičkih listova, nastalih krajem sedamdesetih i početkom osamdesetih godina predstavlja njegov stvaralački put od nove figuracije ka apstraktnom, bespredmetnom likovnom izrazu, kojim dominira linija kao osnovno sredstvo izražavanja. Njegov racionalan pristup likovnom stvaralaštvu i istraživanje likovnih vrednosti linije su još izraženiji u seriji crteža velikog formata nastalih 1983. i 1984. godine.
