Ada Ciganlija
Od 1926. godine na Adi Ciganliji biva izgrađena jedna zatvorska jedinica, posebno čuvena po izvršenju smrtnih kazni na samom ostrvu, a njeno funkcionisanje nastavljeno je za vreme i nakon Drugog svetskog rata. Kako se Beograd već tada uveliko širio prema Čukarici, nije više bilo poente da se na Adu Ciganliju gleda kao na kazamat, već je ista dobila prednost u odnosu na Ratno ostrvo, da se poveže sa obalom i pretvori u uređeno gradsko kupalište. Ovaj projekat biva dovršen 1959. godine, a ceo kompleks nastavlja da se uređuje i razvija do današnjih dana.
Najpre je do 90-ih bila uređena samo ostrvska obala (nasuta plaža, tuševi) sa kompletnim sportsko-rekreativnim kompleksom, da bi se od kraja 90-ih i početka 2000-ih pristupilo uređenju i makiške obale. Na prostoru ostrva izgrađeno je više sportskih terena, 90-ih godina je prirodan močvarni teren delimično isušen i preuređen u omanje jezero za sportski ribolov, koje dobija naziv „Ada safari“, a od 2000-ih na Adi Beograd dobija i svoje prve golf terene.
Naravno, pojavio se problem nelegalnih stanovnika na Adi Ciganliji, kako onih koji su u dubini ostrva izgradili čitavo naselje od vikendica i montažnih kućica, tako i onih koji su na obali Save u sve većem broju počeli da grade splavove-vikendice.
Izgleda da će ovi naseljenici u nekom trenutku morati da se isele sa Ade jer je Beograd 30. oktobra raspisao Javni anketni konkurs za projekat novog Zoološkog vrta, koji bi izgleda vrlo brzo mogao biti preseljen na Adu Ciganliju, na prostor u okolini Ada Safarija i kompletnog severnog špica poluostrva.
O preseljenju Zoološkog vrta se već nekoliko decenija priča, a njegov dugogodišnji direktor, vajar Vuk Bojović (preminuo 2014. godine), trezveno je razgovarao o ovoj temi, naravno pod uslovom da se za prostor Kalemegdana pronađe adekvatna zamena. Govorilo se i o Ratnom ostrvu, Makišu, iza Novog Beograda, ali svaka od tih lokacija nije bila dovoljno dobra, jer je Zoološki vrt izmeštala isuviše daleko od urbanog jezgra i njegovih najbrojnijih posetioca – dece i omladine.
Mislim da je lokacija Ade Ciganlije više nego poželjna, pre svega zbog prirodnog okruženja, jer se većina životinja može držati samo u ograđenom prostoru, bez skučenih, nehumanih kaveza, ali i zbog same lokacije, koja je pristupačna kako privatnim automobilima, tako i javnim gradskim prevozom iz svih delova grada.
Pogotovo će ova lokacija biti atraktivna, ako gradska vlast, uporedo sa izgradnjom novog Zoološkog vrta, pristupi izgradnji novog pešačko-biciklističkog mosta, a možda i omanje žičare, čime bi Ada Ciganlija dobila direktnu vezu i sa Novim Beogradom.
