Povodom obeležavanja 96. godišnjice od smrti dr Rudolfa Arčibalda Rajsa, položeni su venci na spomenik u Topčiderskom parku i odata počast velikom dobrotvoru srpskog naroda.
Državni sekretar Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Zoran Antić predvodio je državnu ceremoniju, a u ime Gradske opštine Čukarica vence su položile predsednica Skupštine Lidija Jovanović i zamenica predsednice Skupštine Tijana Šurbatović. 
Ceremoniji, koju je organizovao Odbor za negovanje tradicija oslobodilačkih ratova Srbije, prisustvovali su i vence položili predstavnici Vlade Republike Srbije, Ministarstva unutrašnjih poslova, delegacija Ministarstva odbrane i Vojske Srbije, predstavnici Ambasade Švajcarske Konfederacije, Kriminalističko–policijskog univerziteta, Grada Beograda, potomci i udruženja posvećena negovanju tradicija oslobodilačkih ratova Srbije, kao i brojni građani. 
O životu i delima koje je Rajs ostavio iza sebe govorili su državni sekretar Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Zoran Antić, rektor Kriminalističko-policijskog univerziteta Zoran Đurđević i policijski ataše Ambasade Švajcarske Rožer Fluri. Kao i svake godine, povodom obeležavanja godišnjice od smrti dr Arčibalda Rajsa, na Topčiderskom groblju održan je pomen i položeno cveće na spomen obeležje.
Venac je položio državni sekretar Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Zoran Antić, a u ime Gradske opštine Čukarica članica Veća Jelena Milosavljević. Vence su položile i delegacije Kriminalističko-policijskog univerziteta, Udruženja potomaka solunskih ratnika „Dr Arčibald Rajs“, Saveza potomaka ratnika 1912-1920. godine, OO SUBNOR Čukarica i drugih boračkih udruženja.
Rodolf Arčibald Rajs rođen je 1875. u nemačkoj pokrajni Baden, a posle osnovnog i srednjeg obrazovanja, odlazi u Švajcarsku, gde stiče zvanje doktora hemije. Na poziv srspke vlade došao je u Srbiju u septembru 1914. godine i kao kriminolog istraživao zločine nad srpskim stanovništvom tokom Prvog svetskog rata. Rajs je 1928. godine napisao politički testament „Čujte Srbi“, koji je ujedno i dokument o vremenu od 1918. do 1928. godine. Pred kraj života objavio je svoj ratni dnevnik u knjizi „Šta sam video i proživeo u velikim danima“, a pre toga objavio je „Pisma sa srpsko-makedonskog fronta“. Preminuo je 8. avgusta 1929. godine, a njegovo srce je, po njegovoj testamentarnoj želji, pohranjeno u kapeli na Kajmakčalanu u Makedoniji.
